Gekeopreisr.reismee.nl

Tijd om naar huis te gaan

Hallo,

Dit berichtje typ ik vanuit mijn hotel (met wifi!) In Antananarivo. Dat betekent dat mijn eerste vlucht er al op zit. Vanochtend Vroeg 6:50 lokale tijd vertrok ik vanuit fort dauphin naar Antananarivo via een tussen landing in Tulear. Mijn volgende vlucht, naar Brussel, is woensdag 16:55 lokale tijd.

Ik heb 10 geweldige weken gehad, en het vertrek is ook een beetje dubbel. Ik had dolgraag nog veel langer in het regenwoud en tussen alle aardige dorpelingen willen zijn, maar tegelijkertijd kan ik niet wachten om iedereen weer te zien. Om een echte douche te kunnen nemen ipv proberen je haar te wassen met slechts een emmer water en een mok. Om in mijn eigen zachte bed te slapen ipv in een tent maar vooral om schone voeten te hebben!

Ik heb geweldige ervaringen opgedaan en de meest geweldige dingen meegemaakt. Ik heb in de stromende regen door het regenwoud gelopen, slangen gevangen, een zeldzame kikker gevonden, door knie-hoog water gelopen zonder te weten hoe ver je weg zakt. Plassen overgestoken via boomstammen die als brug moesten dienen, ik kan trots vertellen dat ik er maar 1 keer afgedonderd ben. Ik heb de prachtige lemurs mogen zien en nog zoveel meer prachtige dingen uit het regenwoud

Maar ik heb niet alleen een prachtige tijd gehad in het regenwoud maar ook tussen de lokale mensen zelf. We hebben 2 weken op een school terrein gekampeerd waar de kinderen van 6 uur s ochtends tot 6 uur s avond waren. Dus niet alleen tijdens onze werktijden, maar ook als je een douche wilde nemen tussen een paar stukken zeil of als je wakker werd.. Ik ben aangevallen door een groep van 20 kinderen die pas giegelend wegrennen zodra ze allemaal een hand, box en high-five hebt gegeven. Ik heb nog nooit zo vaak in mijn leven hetzelfde woord gehoord in slechts 10 weken. En niet alleen de kleine kinderen noemen je een 'vazaha' maar alle generaties. Ik heb mogen genieten van de club A lessen waarbij we de kinderen wat leren over de prachtige natuur waarin zij leven en hoe ze er mee om moeten gaan. En iedere les begonnen we met onze namen. 150 kinderen in 1 lokaal die proberen 'Geke' te roepen. Op een goede dag werd het 'heka' op een slechte dag 'breka' maar ik kon niet anders dan met een grote lach op mijn gezicht alle kinderen bekijken.

Ik kan nog 10 A4tjes vol typen met alles wat ik meegemaakt heb, maar die verhalen ga ik opsparen voor als ik weer thuis ben.

Ik zie jullie snel!

changing plans.

Hello,

Maandag zijn we weer terug gegaan naar town voor een paar dagen off. Inkopen doen en iedereen weer op de hoogte brengen enz. Maar in plaats van het volgen van het pioneer programma ga ik morgen weer terug naar sainte luce om mee te doen met het acp programma. Acp is het onderzoeksteam en werkt in het regenwoud. Ze onderzoeken o.a. het eet gedrag van de bruine lemurs maar ook vele andere dingen.

De laatst 3,5 weken was ik ook in sainte luce, maar dan wel voor pioneer. Wij hebben in die tijd een compleet nieuw gebouw gemaakt. Met als modernste gereedschap een handboor. We hebben dit gebouw gemaakt voor project stitch. Dat is een organisatie die helpt om lokale vrouwen een eigen (kleine) inkomen te verdienen. Ze leren om armbandjes, portemonneetjes maar ook vele ander dingen te maken met de meest ingewikkelde en tijd rovende printen. Alles met de hand natuurlijk. Ook krijgen ze Engelse les om meer kans te hebben om het daadwerkelijk te verkopen. Het gebouw waar ze nu in zaten was van een andere organisatie en te donker. Dus hebben ze een fundraising opgezet voor een nieuw gebouw, waarin transparante platen in het dak verwerkt zaten. Wat heel modern is voor hier! Ze kunnen nu dus ongeacht het weer werken in hun eigen gebouw, en een inkomen verdienen om eten en schoolgeld voor de kinderen te kunnen betalen.

Morgen ochtend vroeg weer op pad naar sainte luce en genieten van de laatste 10 dagen & dan lekker naar huis! Kan niet wachten om iedereen weer te zien!

Back in town

Hellooo,

We are back in town!

Paar dagen niet in de bush bush maar iets meer luxe... nou ja luxe.. We hebben besloten dat we samen met de andere volunteers in een hotel slapen. Dat betekent een echt bed een echte douche waar ook enig sinds warm water uit komt! Een paar dagen mn tentje uit.

Donderdag gaan we terug naar St luce, daar is het moeilijk telefoon opladen & voor verbinding moet je ongeveer in een driedubbele flikflak staan. Dus dit wordt voorlopig mijn laatste berichtje

In St luce zijn we begonnen aan ons nieuwe project, en ben ik ziek geweest.. alles via verschillende wegen eruit gegooid maar gelukkig was ik op tijd beter voor mijn verjaardag! Heb een leuke dag gehad met lekker weer en leuke mensen :)

Ook zijn we inkopen aan het doen, veel dingen zijn in de kleine dorpen niet te koop dus moet het nu. Ook heb ik wat kaartjes verstuurd heb niet iedereen kunnen sturen dus you're lucky als je er een hebt :D

We zijn net terug van de zilversmid waar we een traditionele Madagascarse armband laten maken :) beste souvenir wat je kan hebben.

Ik update weer zodra ik terug ben in fort dauphin, dat wordt eind februari/begin maart.

speak to you later!

New place, new project.

Afgelopen zondag zijn we verhuisd naar St. Luce en te voet. Gelukkig werd het meeste van de bagage de volgende dag met de 4x4 gebracht maar de spullen die je die dacht, nacht en ochtend nodig had moest je op je rug meenemen.. Dus kleren, toiletspullen maar ook je tent, matras en slaapzak. Dat is best zwaar.. Gelukkig kwam er 1 van de day guards mee die in St. Luce woonde.. en hij wilde mijn tent wel dragen ^^ scheelt toch weer 4 kilo..

De tocht was 12/15 kilometer tussen de bergen, open velden, rijstvelden, over de rode wegen en langs de laatste stukken regenwoud.. We hebben er ongeveer 3 uur over gedaan, dankzij de bagage en slechte wegen waren we helemaal op toen we aan kwamen, gelukkig konden we direct aanschuiven bij de lunch.

Verder hebben we die dag de omgeving verkent en een snelle duik in de bijna zwarte oceaan.

Maandag en dinsdag hebben we een paar keer samen gewerkt met ACP, onderzoek doen in het regenwoud. We hebben gespot;

Kingbird, fat - tailed lemurs, en een liftel gekko en natuurlijk heel veel kameleons, kikkeren, spinnen, vleevleermuizen en andere insecten..

Ben behoorlijk gehavend uiuit het regenwoud gekomen, smalle paden, veel stekelplanten, moeilijk te overbruggen plassen en veel muggen die niks om het anti-mug geven..

En om jullie blij te maken. Het is momenteel strak blauw en 30 graden!

building and teaching

We zitten nog in Mahatalaky en deze week heb ik vooral genoten van het mooie weer, o.a. om van mijn winter kleurtje af te komen..

Natuurlijk zijn we ook druk bezig met het afmaken van de school, het grote werk is zo goed als af. De vloeren liggen er overal in en alles in netjes afgewerkt en ook het wit schilderen is zo goed als af. Nu zijn we bezig met de kleine klusjes en wachten we nog op de ramen en deuren.

Maar we hebben niet alleen aan school gewerkt, we hebben ook Engelse gegeven aan de secundaire school in Mahatalaky. Ze hebben maar 1 Engelse lerares die 3 dagen per week komt voor 6 klassen.. maar ze komt vaker niet dan wel & dan krijgen de leerlingen gewoon geen Engels. Het niveau is dus bedroevend laag..

Er zijn ook al wat rare dingen gebeurd, dinsdag hoorde ik opeens een hard geschreeuw in combinatie met gehuil. Ik was niet de enige die het hoorde want al snel was de hele school er bij.. op dat moment kwam er een groepje meisjes aan lopen met in het midden het schreeuwende en huilende meisje dat werd voorgetrokken door de andere. Ik dacht dat ze was gebeten Door een slang of iets dergelijks maar de mensen zeiden dat ze was bezeten door demonen & de rest van de dag heb ik alleen maar mensen zien bidden.

Gelukkig ook leukere ervaringen, zondag waren we op pad geweest om de omgeving te ontdekken & heb een heerlijke tocht gehad en mooie foto's gemaakt. Ook heb ik bij de campsite verschillende wilde dieren op de foto gezet. O.a kikkertjes, lizzards en een baby kameleon. Voor de slang was ik helaas te laat met de camera :(

Na regen komt zonneschijn.

Salama,

Nieuw bericht vanuit mahatalaky. Ik heb een plaatselijk simkaartje waar ik zo nu en dan wat credits voor koop zodat ik wat kan W'appen (en dus ook ook Bloggen)

We zijn vanaf woensdag al druk bezig met het afmaken van de school. Door de vele regen, het is hier zomer en dus regenseizoen, hebben we veel aan de binnenkant gewerkt. Alle muren hebben 2 lagen grondverf en 2 lagen echte verf. De vloeren zijn gelegd, wat betekent grote keien die als een puzzel liggen, daar tussen en over heen cement. De cement mixen we met de hand en dat is zwaar! Eerst moeten we het zand in emmers scheppen en naar de juiste plek brengen, daar komt het cement bij & dan mengen we door het heel veel om te scheppen, daarna maken we weer een cirkel en komt het water erbij & dan scheppen we weer heel vaak om. Dan schep je het cement in emmers en breng je het naar de plek waar het moet komen te liggen. Ook hebben we de verhoging voor de leraren al gelegd met de keien en cement.

Vandaag was de zon eindelijk terug! Dus vandaag zijn we begonnen met het verven van de buitenkant 3 van de 4 muren hebben al 2 lagen grond verf en 1 ook al de eerste laag echte verf. Nu hebben we pauze, maar daarna gaan we opnieuw cement mengen maar dan voor de veranda van de school. Dat wordt waarschijnlijk het laatste cement :)

Ik hoorde al dat er in Nederland momenteel sneeuw is, sterkte!

Om het nog erger te maken; hier is het 30 graden en licht bewolkt!

Kusjes uit Mahatalaky, Madagascar!

Let's start the real work!

Salama! (Hallo!)

Akory hanao? (hoe gaat het?)

Deze ochtend zouden we zo vroeg mogelijk vertrekken naar mahatalaky.. maar we zijn in Madagascar en daar gaat alles, maar dan ook echt ALLES In de relax stand. Dus ipv voor 7 uur werd het 8:45.

dan denk je vast, dat is toch vroeg? Dat valt tegen, je bent al vanaf 5 uur wakker en we hadden een flinke reis voor de boeg. Kwa afstand konden we het in 3 uur afleggen. Maar het is hier regenseizoen.. en de wegen niet verhard en vol met kuilen. Dus je raad het al. Dat geat nie snel!

Deeerste 2,5 uur, heb ik meerdere keren gedacht dat ik zou verongelukken. De truck hing heel erg scheef. De plas was heel erg diep of de truck begon te glijden. Maar net op het moment dat je denkt dat je alles hebt gehad komt daar, jawel. Een watergeul, breder dan de banden.. Dus de truck zat vast. Maakte niet uit hoeveel gas de chauffeur gaf, we kwamen niet meer vooruit. Dus hop iedereen eruit, rugzak op en lopen! Gelukkig hoefde we nog maar een paar km. Dus wij ook wat eten meegenomen en de mensen van de truck en wat sterke mannen daar gelaten om dat ding los te krijgen. Tijdens het lopen, wat best zwaar is bult op en rotsige ongelijke grond. Kwamen we de meest schattige kleine dropjes tegen waar iedereen naar voren rende om Hallo te kunnen zeggen.

Maar na 45 minuten lopen, hartstikke bezweet (30 graden) hoorde we een zwaar gebrom aankomen! Jawel truck was los en heeft ons ingehaald. Wij er weer in (wat best moeilijk is aangezien er voor een weeshuis aan spul in lag & 12 mensen) en de laatste 1,5 km hebben we nog met de truck gedaan. Toen we aan kwamen in mahatalaky, waar we een nieuw gebouwde school gaan afmaken, werden we ontvangen Door zn 300 kinderen die ons de rest van de dag (tot 5 uur) geen seconde uit het oog verloren. . Erg leuk als je je tent probeert op te zetten.

Uiteindelijk ben ik geheel ongeschonden en om half 2 aangekomen in mahatalaky, waar ik de komende 10 dagen zal zijn. Nu kan ik lachen om de rit. Maar op 2 februari moeten we dezelfde weg, die dan waarschijnlijk nog slechter is, terug.

Misschien leuk om te weten: mijn laatste bericht is 138 keer bekeken! Let's beat it!

Veloma! (Doei!)

Part 3, last part!

Hello!

I made it!

Na een nacht in Mauritius te slapen, ben ik naar Antananarivo gevlogen. Daar moest ik nogmaals overnachten omdat de vlucht naar fort dauphin al weg was. Het was niet een erg lange nacht. Om 3 uur s nachts zou de shuttle naar her vliegveld gaan, ik wilde proberen op de vlucht te komen anders had ik tot zondag in Antananarivo gezeten.. Na wat gezoek en heel veel gewacht (ze kunnen hier niet door werken) is het gelukt en kon ik inchecken. Gelukkig was het een erg klein vliegveld en was ik ook snel door de douane heen. Bij de gate zag ik een propellor vliegtuig staan en dacht 'dit wordt leuk' maar het was een super vlucht en omdat we niet hoog vlogen heb ik bijna de volle vlucht naar buiten gekeken. Helaas wilde de meneer naast mij dat ook, met als gevolg een te zwaar ademen kerel in mn nek :(

Donderdag ochtend kwam ik dus aan in fort dauphin, sindsdien hebben we nog vrij weinig gedaan veel introductie gehad. Wel hebben we gisteren middag en vanochtend een begin gemaakt aan de schoolbanken. Met roestige oude zagen haha.

Dinsdag gaan we naar Mk, om daar een school af te maken, dan zitten we niet meer in town maar echt in een dorp. Ben benieuwd hoe ze daar leven. Hier was ik toch wel geschrokken de mensen leven met 7 man in een huis zo groot als mijn oude slaapkamer.. wel zijn alle mensen erg aardig en zien er vaak gelukkiger uit dan de meeste bij ons

Ik hoop dat ik snel wat nieuws kan laten horen!